Οι Φιλιππίνες είναι μια δημοκρατία με προεδρικό μορφή διακυβέρνησης, το οποίο επίσης χωρίζεται αυτή την εξουσία σε τρεις εξουσίες: την εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσίαΜια σημαντική συνέπεια το προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης είναι η αρχή της διάκρισης των εξουσιών, η οποία κάτω από το Κογκρέσο να φτιάχνει νόμους, υπό την Εκτελεστική εφαρμογή της, και βάσει Δικαστικών αποφάσεων, σε ημεδαπά νομικά. Η Νομοθετική εξουσία έχει δικαίωμα να κάνει νόμους, να τροποποιηθεί, και -ισχύος του παρόντος, με την εξουσία που δόθηκε στο Κογκρέσο των Φιλιππίνων. Ο Εκτελεστικός κλάδος αποτελείται από τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο και οι δύο εκλέγονται με τις ψήφους της πλειοψηφίας και να εξυπηρετήσει μέσα σε έξι χρόνια. Δεδομένου του Συντάγματος, ο Πρόεδρος έχει το δικαίωμα να επιλέγει τους υπουργούς του. Αποτελείται από το αρχικό αυτό ένα μεγάλο μέρος της γραφειοκρατίας της χώρας. Το υποκατάστημα έχει την εξουσία να επιλύσει την διαμάχη με την εφαρμογή των δικαιωμάτων που προβλέπονται από το δίκαιο. Κρίνοντας αυτό το υποκατάστημα αν υπήρχε ή όχι ακραία κατάχρηση της διακριτικής ευχέρειας, που ισοδυναμεί με έλλειψη ή το πλεόνασμα της ενέργειας, από την πλευρά της κυβέρνησης. Αποτελείται από το Ανώτατο Δικαστήριο και το δικαστήριο Παραχωρείται ρητά από το Σύνταγμα, το Ανώτατο Δικαστήριο την εξουσία του Δικαστικού ελέγχου, ή την εξουσία να κηρύξει αντισυνταγματική ή αντισυνταγματική η παγκόσμια και καιρό-εκτελεστική συμφωνία, νόμος, προεδρικό διάταγμα, διακήρυξη, το δίκαιο, κανόνα, διάταγμα ή κανονισμό.
